Translate

maandag 13 augustus 2012

Herbewapende software

In de jaren zestig in Nederland bestond er een beweging met de naam “Morele Herbewapening” en het streven van deze beweging was nu niet bepaald vrijheid van zeden en losheid van de tongen, zoals de naam al doet vermoeden. De beweging telde onder haar leden nogal wat invloedrijke mensen, zowel uit de politiek als uit de zakenwereld, en aangezien het gezegde “wiens brood men eet, diens woord men spreekt” nog niets aan kracht had ingeboet (anno 2012 evenmin) kon je toch maar beter op je woorden en je daden letten.
En nu... is het allemaal anders! Je mag over “homo” praten en die laatste mag zowat in zijn blote kont op een bootje staan samen met honderden anderen, ja, politici en industriëlen zijn trots op de Nederlandse tolerantie en vaardigen ook een bootje af gevuld met de homo’s uit de burelen van de partij en de grootindustrieel. En op het Net neemt Nederland het ook niet zo nauw, je mag bij allerlei shock sites heel ver gaan, en wanneer de schokken werkelijk te schokkend worden, ach, dan is er wel een rechter die bereid is om Nederland te laten merken dat het begrip “normen en waarden” toch nog niet geheel teloor is gegaan, waarna de shock site een paar regels moet schrappen.

Maar elders gaat het anders toe, zoals de webmaster van Mainport Art Productions is gebleken. Hij wil zijn site toevoegen aan een Amerikaans netwerk dat de naam “Squidoo” draagt, ongetwijfeld geïnspireerd op de tentakels van dit zeedier, dat alles tegelijkertijd kan pakken. Hoe origineel! Wij begrijpen de symboliek, nietwaar, deze site is breed, heel breed, alle onderwerpen zijn welkom, men moet in onze diverse wereld zijn visie natuurlijk niet beperken en de webmasters van Squidoo begrijpen dat als geen ander; draag geen oogkleppen, open de ogen van anderen, kijk om je heen, maak een “lens” op Squidoo en draag je visie uit, daar is het Net immers voor, hoera. Edoch... we moeten natuurlijk niet denken dat bij Squidoo zomaar alles kan, want weliswaar is het Net een bron van kennis... daartussendoor zwerven de producten van normloze lieden, overal kan de nietsvermoedende Net-bezoeker stuiten op de smakeloze en wanstaltige voorbeelden daarvan!

En om zich te wapenen tegen dergelijke aanvallen uit de grote boze wereld van het Net hebben de webmasters zeemijnen aangelegd rondom het eiland wat Squidoo heet. Wat zegt u nu? Welzeker, een mijnenveld: wat is software geprogrammeerd om bepaalde woorden te herkennen anders? En de webmaster van Mainport Art heeft het gemerkt! Want toen hij zijn “lens” op Squidoo wilde plaatsen ging er een mijn af waar het woord “model” op terecht kwam, boem! En onmiddellijk werd het alarm centrum geactiveerd en binnen de kortste keren bevond Mainport zich buiten Squidoos territoriale wateren, ziezo, opgeruimd staat netjes!

Maar...het woord “model” is toch geen obscene term?
Nee, dat is het helemaal niet, het is een heel neutraal woord en de omschrijving in het woordenboek luidt: “Een model is een gebruiksartikel in drie-dimensionale vormgeving. voorbeelden zijn de nieuwe vormgeving van verpakkingsmaterialen, meubilair of het model van een auto.”
Ofschoon “model” ook iets anders kan betekenen, uiteraard, het kan een vrouw zijn die zich laat fotograferen in mooie kleertjes voor een modehuis, of eentje die zich in bevallige of provocerende houdingen laat schieten gekleed in ondergoed van de ondergoedboer, of eentje die je mag afbeelden in ateliers voor schilders. En een uit de laatste categorie zou je inderdaad op Mainport Art Productions kunnen tegenkomen, al dan niet naakt, want naast het promoten van kunstenaars en fotografen biedt Mainport gelegenheid voor tekenmodellen om hun diensten aan te bieden aan kunstenaars. Simpel toch? Dus dan is die zeemijn terecht afgegaan? Natuurlijk is hij niet terecht afgegaan! Want wat is er indecent aan het ongekleed poseren voor een kunstschilder? Dat is in de wereld van de kunst het normaalste wat er is. Die mijn is afgegaan zonder naar de befaamde context te kijken, en hij kon ook niet naar de context kijken want software kan helemaal niet kijken, die kan alleen maar sleutelwoorden oppikken en alarmen laten afgaan, ook heel simpel. En alle andere keren gaat hij ook onterecht af wanneer er in een tekst wordt gesproken over een nieuw model auto, of een nieuw model bloempot of gieter, of noem maar een dwarsstraat, het is zo willekeurig als wat. En zo vraag je je af of een keuringscommissie van menselijke morele herbewapenaars misschien toch de voorkeur zou verdienen boven geprogrammeerde software?

Een keuringscommissie bestaande uit mensen... die de slordige anderhalf miljoen accounts zou moeten bijsloffen op overtredingen van de morele regels? Dat is natuurlijk onmogelijk, vandaar dan ook dat de site-beheerders hun toevlucht nemen tot genoemde, geprogrammeerde software om “verdachte” woorden op te sporen, geheel willekeurig, zonder ondersteuning van de context, dus zo ongerijmd als maar kan. Is het slim? Is het intelligent? Nee, het is niet slim, en nee, het is niet intelligent. En dat deze methode om bij voorbaat een site te kuisen, louter op grond van losse, alleenstaande woorden, onintelligent is en het summum van domheid, blijkt duidelijk wanneer je de inhoud van Squidoo aan een nader onderzoek onderwerpt: een halve avond heb ik rondgesnuffeld over de “lenses” van Squidoo en bij God, zelden heb ik zoveel oninteressants, zoveel ronduit lullig spul bij elkaar gezien als op het door een software mijnenveld omringde eiland Squidoo. Werkelijk, ik zou tegen de webmaster van Mainport Art Productions willen zeggen: jongen, op dat eiland wil je toch helemaal niet eens gezien worden?

Conclusie: men krijgt het publiek wat men verdient.

Amsterdam, 13 augustus 2012

©MabelAmber®