De tentoonstelling omvat werk van van Dina Kikkert, Ton Verplancke, Tine Poelsma en Ivon Zeeman.
De openingstijden zijn vrijdag en zaterdag van 12 tot 18 uur en op afspraak.
Wat roept de zee? Deze vier kunstenaars hebben op hun heel eigen wijze de zee leren te verstaan. Ze is de bron voor hun werk.
Tine Poelsma toont een vormenspel. Zoals DADA begin 20ste eeuw zag dat alles kunst kon zijn, zo ziet Tine Poelsma schoonheid in het aangespoelde afval op het strand. Zij is vooral geïnteresseerd in het vormenspel dat op het blinkende zand is ontstaan, alsof een meesterhand deze compositie met afval daar had neergelegd. Zij heeft een bepaalde schilderwijze ontwikkeld voor dit onderwerp, maar wil het eigenlijk nog wat expressiever hebben in de lijn van de schilder Chaim Soutine. Deze van oorsprong Russische schilder is met zijn met dikke klodders verf geschilderde soms bijna abstracte doeken een voorloper van het abstract expressionisme. Tine poelsma werkt met olieverf en acryl op doek.
Ivon Zeeman gebruikt het aangespoelde afval dat Tine Poelsma zou schilderen als materiaal voor haar sieraden en objecten. Kleurig nylon touw wordt gesplitst en gevormd tot ruimtelijke vorm. De sieraden en objecten die op deze expositie te zien zijn noemt zij “Zeespeeltjes”
Het werk van Dina Kikkert ontstaat door de emotie van het moment. Haar werk is daarmee meestal abstract-expressionistisch, soms impressionistisch of speels te noemen. Dina werkt met mixed media en acryl op linnen of doek. Haar werk is als het ware geboren uit het onstuimige en verradelijke karakter van de zee; de bewegelijkheid en veranderlijkheid van dit grootse water staat aan de basis van haar werk. Ze is opgegroeid op Texel niet ver van de zee.
Verplanke maakte poëzie in verhalen, in woorden, in hout, in verf, in foto’s en ook in verloren materiaal van het strand. Bij MLB zal hij met name houten beelden tonen. Ze zijn filosofisch figuratief te noemen. Het zijn vaak mensfiguren, niet in detail uitgewerkt, en vertellen het verhaal van de liefde. Hij hoopt met zijn beelden de mensen aan het denken te zetten over henzelf en de wereld om hen heen. Iedere dag schrijft hij een gedicht en stelt dat tentoon op een oud schoolbord aan de straat bij zijn huis op Ameland.
